Kopernik lubił chleb z kminkiem i czosnkiem. To dziś niecodzienne zestawienie, ale kiedyś… palce lizać! Sam astronom z Warmii spisał zresztą recepturę na swój ulubiony chleb. Jak go przyrządzić?
Chleb to coś więcej niż tylko jedzenie – to smak domu, zapach wspomnień i symbol codzienności. Bez chleba nie byłoby historii, a może i sam Kopernik nie miałby energii, by poruszyć Ziemię. Może to właśnie kromka dobrego pieczywa dawała mu siłę do rewolucyjnych myśli o wszechświecie?
„Obrachunek wypieku chleba”
W czasach Mikołaja Kopernika, chleb był podstawowym elementem diety, ale jego jakość i skład różniły się w zależności od statusu społecznego. Bogaci mieszkańcy miast oraz biskupi jedli chleb wypieczony z drogich składników, często z dodatkiem przypraw, które obecnie są rzadko spotykane w tradycyjnych recepturach.

W północnej Europie, zwłaszcza w Polsce i Prusach Królewskich, gdzie mieszkał Kopernik, popularny był chleb żytni. Był cięższy niż pszenny, bardziej wilgotny i długo zachowywał świeżość.
Chleb pieczono w domach, ale także w piekarniach miejskich i klasztornych. Piece opalano drewnem, a samo pieczenie było sztuką – dobrzy piekarze cieszyli się szacunkiem. Zakwas był podstawą fermentacji, bo drożdże w dzisiejszej formie jeszcze nie istniały.
Wiedział o tym też Mikołaj Kopernik, który stworzył nie tylko dzieło „O obrotach sfer niebieskich”, ale również te bardziej przyziemne — „Obrachunek wypieku chleba”. Możemy się z niego dowiedzieć, jak wyliczać ceny za chleb z uwzględnieniem nakładu pracy oraz cen surowców. Znajduje się tu też dokładna receptura na chleb. „Obrachunek” napisał pod koniec 1531 roku na polecenie fromborskiej kapituły katedralnej.
Szafran czy kasztany?
Obecnie praktycznie nie dodaje się do chleba czosnku czy szafranu. Rzadko dodaje się też kminek. A te trzy przyprawy znalazły się na liście składników receptury warmińskiego astronoma. Oprócz nich w chlebie na żytnim zakwasie znaleźć można było jeszcze cynamon, czarny pieprz i oczywiście sól.
Ze względu na przyprawy chleb Mikołaja Kopernika był dobrem luksusowym. Stanowił osobne danie podawane jedynie na stołach biskupów czy bogatych mieszczan. Biedniejsi zadawalali się bochenkami z żytniego ziarna, otrąb, kasztanów czy żołędzi, uzupełniając je o dodatek suszonych warzyw.

Przepis na chleb Kopernika
Zanim zrobisz chleb, przygotuj zakwas. Najlepiej zrobić go na około 4–5 dni przed pieczeniem chleba.
- Zakwas:
- 200 g mąki żytniej
- 200 ml ciepłej wody
- Chleb:
- 600 g mąki żytniej
- 500 ml wody
- 150 g zakwasu
- Sól
- Szafran, czosnek, kminek, cynamon, czarny pieprz (szczypta każdej przyprawy)
Jak przyrządzić chleb?
- Mąkę połącz z ciepłą wodą i pod przykryciem odstaw w ciepłym miejscu.
- Po około 5 dniach zakwas nadaje się do użycia.
- Wsyp mąkę do miski, dodaj sól i zamieszaj.
- Dodaj szczyptę z każdej z wymienionych przypraw (są one jednak opcjonalne).
- W mące zrób wgłębienie i wlej wodę.
- Dodaj zakwas i wymieszaj dokładnie.
- Wyrabiaj ciasto rękoma przez maksymalnie kilka minut.
- Ciasto przenieś do naczynia, w którym będzie wyrastało, np. do koszyczka lub do blachy keksówki.
- Przykryj ciasto ściereczką i odstaw w ciepłe miejsca na kilka godzin.
- Kiedy ciasto podwoi swoją objętość, wstaw je do piekarnika nagrzanego do około 220–230 stopni Celsjusza.
- Piecz chleb przez 10 minut, a po tym czasie obniż temperaturę do 210 stopni.
- Piecz kolejne 40 minut.
- Po takim czasie wyjmij ciasto z piekarnika i odstaw je do wystudzenia.
Kulinaria w czasach Mikołaja Kopernika to fascynujący temat, który otwiera drzwi do poznania nie tylko jego życia, ale także codziennych zwyczajów ludzi żyjących w XVI wieku. Zachęcamy do odkrywania i eksperymentowania z tymi dawno zapomnianymi smakami. Przygotuj chleb na żytnim zakwasie według przepisu Kopernika i poczuj czasy wielkiego astronoma!