- To była szan­sa, jak mówią arty­ści, poznać i doce­nić genial­ne­go astro­no­ma, huma­ni­stę, inno­wa­to­ra. Od Miko­ła­ja Koper­ni­ka może­my uczyć się roz­wi­ja­nia twór­cze­go, nie­sza­blo­no­we­go myśle­nia — Rok Koper­ni­kow­ski pod­su­mo­wu­je dyrek­tor­ka BWA, Mał­go­rza­ta Bojar­ska-Wasz­czuk.

Rok Miko­ła­ja Koper­ni­ka był bar­dzo waż­ny dla nasze­go dzie­dzic­twa i dla współ­cze­sno­ści. Trze­ba pod­kre­ślić, że cały rok 2023 wypeł­nił się róż­ny­mi wyda­rze­nia­mi rów­nież o mię­dzy­na­ro­do­wej ran­dze zwią­za­ny­mi z obcho­da­mi 550 rocz­ni­cy uro­dzin Miko­ła­ja Koper­ni­ka i 480 rocz­ni­cy jego śmier­ci.

Olsz­tyń­ska Gale­ria BWA tak­że włą­czy­ła się w obcho­dy jubi­le­uszu Miko­ła­ja Koper­ni­ka. Mię­dzy inny­mi od 21 kwiet­nia moż­na było oglą­dać pra­ce, któ­re są inspi­ro­wa­ne doko­na­nia­mi wiel­kie­go astro­no­ma. Pro­jekt „Som­nium” zapre­zen­to­wał nowe pra­ce Kata­rzy­ny Tre­tyn, takie jak na przy­kład wiel­ko­for­ma­to­wy obraz/obiekt świetl­ny, któ­ry łączy fascy­na­cję zaćmie­niem Słoń­ca, podziw dla astro­no­mów bada­ją­cych zja­wi­ska, któ­re są trud­no uchwyt­ne, oraz zafra­po­wa­nie sta­na­mi emo­cjo­nal­ny­mi i impre­sja­mi towa­rzy­szą­cy­mi sen­nym wizjom.

Poza tą reali­za­cją, artyst­ka stwo­rzy­ła tak­że wiel­ko­for­ma­to­wą pro­jek­cję mul­ti­me­dial­ną, anga­żu­ją­cą widzów do medy­ta­cji nad feno­me­nem gwiaz­dy, w świe­tle któ­rej roz­wi­ja się życie na Zie­mi. Pre­zen­ta­cję uzu­peł­ni­ły tak­że oscy­lu­ją­ce wokół eks­pe­ry­men­tu warsz­ta­to­we­go for­my prze­strzen­ne czy malar­stwo, w któ­rym artyst­ka ope­ru­je nicią i odwo­łu­je się do tra­dy­cji haftu.  Somnium‑3 może koja­rzyć się z nazwa­mi misji kosmicz­nych (Apol­lo 11 czy Arte­mis 1), wysy­ła­nych w celu zba­da­nia wybra­nych obsza­rów wszech­świa­ta. Sło­wem-klu­czem jest tu łaciń­skie okre­śle­nie snu czy marze­nia.

Kata­rzy­na Tre­tyn to artyst­ka wizu­al­na, inter­me­dial­na, absol­went­ka Wydzia­łu Sztuk Pięk­nych Uni­wer­sy­te­tu Miko­ła­ja Koper­ni­ka w Toru­niu (2007), dok­to­rat obro­ni­ła w 2012 roku, a w roku 2020 uzy­skał sto­pień dok­to­ra Habi­li­to­wa­ne­go. Od 2017 roku pra­cu­je w Poli­tech­ni­ce Byd­go­skiej na sta­no­wi­sku pro­fe­so­ra (od 2020), gdzie pro­wa­dzi zaję­cia z malar­stwa i rysun­ku. Od 2015 roku artyst­ka współ­pra­cu­je z Obser­wa­to­rium Astro­no­micz­nym w Piw­ni­cach pod Toru­niem oraz Fun­da­cją Alek­san­dra Jabłoń­skie­go. Jej efek­tem są reali­za­cje arty­stycz­ne powsta­łe na sty­ku dwóch dzie­dzin: nauki i sztu­ki. Kura­to­rem wysta­wy była Nata­lia Cie­ślak

Chcę też wspo­mnieć o wysta­wie „O Obro­tach” przy­go­to­wa­ną przez War­miń­sko-Mazur­skie Sto­wa­rzy­sze­nie Areszt Sztu­ki. Sto­wa­rzy­sze­nie „Areszt Sztu­ki” sta­no­wi gru­pa arty­stów, któ­rzy swo­ją twór­czo­ścią chęt­nie odpo­wia­da­ją na róż­ne wyzwa­nia. Obcho­dy 550 rocz­ni­cy uro­dzin Miko­ła­ja Koper­ni­ka były tego przy­kła­dem. Pięć­dzie­siąt lat temu wie­lu twór­ców też podej­mo­wa­ło tema­ty koper­ni­kań­skie. Temat ten wra­ca, jest wciąż aktu­al­ny, wciąż się­ga­my gwiazd. Cią­gle coś odkry­wa­my, kosmos się posze­rza i jed­no­cze­śnie przy­bli­ża.