War­miń­skie ple­ne­ry, trud­na mło­dość i wal­ka o god­ność. „Wszyst­ko dla mojej mat­ki” to poru­sza­ją­cy debiut o dziew­czy­nie z popraw­cza­ka, któ­ry zdo­by­wa nagro­dy i łamie spo­łecz­ne tabu.

Inte­re­su­ją­cy sce­na­riusz Mał­go­rza­ty Imiel­skiej doty­ka waż­nych, trud­nych tema­tów: spo­łecz­ne­go sie­roc­twa, agre­sji, gwał­tu oraz potrze­by bli­sko­ści, empa­tii i odpo­wie­dzial­no­ści za dru­gie­go czło­wie­ka. Głów­na boha­ter­ka, sie­dem­na­sto­let­nia Ola (w tej roli bły­sko­tli­wa Zofia Doma­lik), tra­fia do zakła­du popraw­cze­go po wie­lu uciecz­kach z domu dziec­ka. Jej histo­ria to pre­tekst, by uka­zać życie dziew­czyn w tego typu pla­ców­kach – peł­ne bólu, ale też nie­słab­ną­cej nadziei.

Posta­cie są wie­lo­wy­mia­ro­we i reali­stycz­nie nakre­ślo­ne. Imiel­ska nie popa­da w uprosz­cze­nia – jej film obna­ża bru­tal­ną codzien­ność popraw­cza­ka, a jed­no­cze­śnie przy­po­mi­na, że ste­reo­ty­py i uprze­dze­nia trze­ba zwal­czać, by oso­by dotknię­te trau­mą mogły wró­cić do nor­mal­ne­go życia.

Jeziorany, Purda, Serwent…

Za zdję­cia odpo­wia­da olsz­ty­nia­nin Tomasz Naumiuk, zna­ny m.in. ze współ­pra­cy z Agniesz­ką Hol­land przy „Oby­wa­te­lu Jone­sie”. Zdję­cia krę­co­no m.in. w Jezio­ra­nach, Pur­dzie i nad jezio­rem Ser­went, co potę­gu­je suro­wy, nie­mal doku­men­tal­ny kli­mat fil­mu. Pro­du­cen­tem jest Woj­ciech Kaba­row­ski („Naima Film”), opie­kę arty­stycz­ną spra­wo­wał Jerzy Kapu­ściń­ski, dyrek­tor arty­stycz­ny Stu­dia Mun­ka SFP – to on rów­nież czu­wał nad „Cichą Nocą”.

Film powstał dzię­ki wspar­ciu Warmińsko‑Mazurskiego Fun­du­szu Fil­mo­we­go, któ­ry wraz z inny­mi kopro­du­cen­ta­mi – m.in. TVP, Zachod­nio­po­mor­skim i Dol­no­ślą­skim Fun­du­szem Fil­mo­wym, Pome­ra­nia Film oraz PISF – przy­czy­nił się do reali­za­cji tej waż­nej spo­łecz­nie pro­duk­cji.

Manifest wrażliwości na podium

Wyni­kiem jest debiut fabu­lar­ny, któ­ry zdo­był uzna­nie zarów­no na pol­skich, jak i zagra­nicz­nych festi­wa­lach:

• Nagro­da Jury Mło­dzie­żo­we­go na Tar­now­skiej Nagro­dzie Fil­mo­wej (2020),
• Naj­lep­sza aktor­ka (Zofia Doma­lik) oraz Nagro­da „Rising Star” na Kra­kow­skim Festi­wa­lu Off Came­ra (2020).
  Ponad­to:
• Zofia Doma­lik otrzy­ma­ła spe­cjal­ną nagro­dę za debiut aktor­ski na 44. FPFF w Gdy­ni oraz publicz­no­ści na War­szaw­skim Festi­wa­lu Fil­mo­wym,
• Film wyróż­nio­no tak­że za naj­lep­szy film fabu­lar­ny m.in. w Ojai (USA) i Pra­dze jako naj­lep­szy debiut .

W recen­zjach pod­kre­śla­no para­do­ku­men­tal­ny realizm, wraż­li­wość reży­ser­ki oraz poru­sza­ją­ce kre­acje aktor­skie. Jak napi­sał Łukasz Macie­jew­ski, „To film o dzie­ciach nie­obec­nych matek… kąsa­ją­cych”, a kry­ty­ka w Film.org.pl nazwa­ła go „wzru­sza­ją­cym mani­fe­stem wraż­li­wo­ści”.

Obsa­da: Zofia Doma­lik (Ola), Maria Sobo­ciń­ska (Agnes), Mal­wi­na Laska (Mania), Mag­da­le­na Cel­mer (San­dra), Hele­na Englert (Ewka), Adam Cyw­ka (Andrzej), Jowi­ta Bud­nik (Ire­na), Hali­na Rasia­ków­na (dyrek­tor­ka popraw­cza­ka) oraz akto­rzy lokal­ni: Artur Ste­ran­ko, Marze­na Berg­mann, Agniesz­ka Har­si­mo­wicz i Grze­gorz Gro­mek.